1. صفحه اصلی
  2. مرجعیت علمی
  3. پایان نامه
۱۸ آذر ۱۴۰۲ - ۱۵:۲۵

بررسی شرط مدت در عقود معین: مطالعه موردی رهن و قرض

نوع سند: پایان نامه
کلیدواژه ها: بررسی شرط مدت در عقود معین: مطالعه موردی رهن و قرض
پدیدآورندگان: شامیری شکفتی، شهرام
کلیدواژه ها: الزام؛ بدهی؛ تسویه بدهی؛ دیون معوقه؛ رهن؛ عقد معین؛ قانون مدنی
چکیده: اگر در ضمن عقد قرض شرط شود که پس از گذشت مدت‌زمانی معین، مقرض حق مطالبه طلب داشته و مقترض نیز پس از مدت مزبور متعهد به تأدیه دین باشد، میان فقها در درستی و نیز اثر چنین شرطی اختلاف‌نظر وجود دارد. منشأ این دوگانگی نظر، اختلاف دیدگاه در مسئله لزوم و جواز عقد قرض است. در پاسخ به مسئله اخیر سه نظریه در فقه امامیه قابل بازخوانی است. مشهور فقها عقد قرض را لازم الطرفین می‌دانند. برخی در نقطه مقابل این عقد را از طرفین جایز و دسته سوم قرض را از طرف مقرض لازم و از طرف مقترض جایز می‌دانند. مشهور فقها، قائل به جواز عقد وشرط بوده ولی با توجه به ادله مطرح‌شده در پایان‌نامه شرط مدت در قرض لازم الوفا است. بررسی شرط مدت در عقد رهن به سه صورت ذیل قابل‌تصور می‌باشد:الف: مدت دین یک‌ساله باشد و در ضمن عقد رهن، راهن شرط کند که اگر تا مدت سررسید ادای دین انجام نشد، مرتهن حق دارد دو سال بعد از مدت سررسید از عین مرهونه استفاده کند. ب: مدت دین یک‌ساله است و در ضمن عقد رهن، مرتهن شرط کند که از عین مرهونه از شش ماه قبل از تاریخ سررسید دین استفاده کند.ج: مدت دین یک‌ساله باشد در ضمن عقد هر یک از طرفین شرط کنند در سررسید دین، اگر راهن ادای دین نکرد عین مرهونه به مرتهن منتقل گردد.در فرض اول شرط مدت صحیح است در فرض دوم شرط باطل است ، در فرض سوم اگر به‌صورت شرط نتیجه باشد صحیح است.
سال انتشار: 1393
زبان: فارسی